A ficción e a poesía son dose, medicinas. O que curan é a ruptura que a realidade provoca na imaxinación.
Feríronme e unha parte moi importante de min fora destruída, esa era a miña realidade, os feitos da miña vida; pero alén dos feitos estaba quen eu podía ser, como me podía sentir, e mentres tivese palabras, imaxes, historias, non estaba perdida.

Jeanette Winterson, Por que ser feliz cando podes ser normal

viernes, 11 de abril de 2014

(Manuel Rodríguez Troncoso)


Canción de xílgaro

      Ceo azul,,,
lucente,
raiola da mañá.
Cóxegas nos pétalos das flores brancas
que sorrín gozosas.
Cancións de xílgaro
áureas e rubís
entre as pólas tenras



No hay comentarios:

Publicar un comentario